Kingsman: Tajne Służby (Kingsman: The Secret Service) - 2014 r.

Kingsman: Tajne Służby (The Secret Service)

USA, Wielka Brytania – 2014 r.

Reżyseria: Matthew Vaughn

Matthew Vaughn i Jane Goldman postanowili spłodzić Kick-Ass’owi młodszego braciszka. Ojcem chrzestnym ponownie został Mark Millar. Młodego ochrzczono imieniem „Kingsman”. Kontynuując personifikację filmu, jak bym go krótko opisał? Jako hiperbrutalnego i zabawnego szpiega.

Zacznijmy od pozytywów. „Kingsman” jest faktycznie zabawny, a humor różnorodny. Uśmiech na ustach wywołają sceny akcji, niektóre dialogi(np. o wypchanym psie, wyznanie w Kościele), sekwencje montażowe(szczególnie ta pełna napięcia z psem bokserem, ale i fajerwerki pod koniec) oraz wybitnie udany product placement McDonalds’a.

W filmie roi się od popkulturowych i filmowych nawiązań. Niektóre są wypowiedziane wprost słowami bohaterów, inne musi odnaleźć sami (m.in. Klub Samobójców, Omen, Lśnienie). Oczywiście trzonem filmu są odniesienia do filmów szpiegowskich, a w szczególności do klasycznych filmów z agentem 007. Widoczne jest to począwszy od postaci agentów-gentlemanów, przez wybór dwójki antagonistów: przeciwnika z arcyplanem i jego pomocnika-dziwoląga(ładnej Gazeli!), gadżety(parasol już nie będzie się kojarzył ze śpiewaniem i tańcem w deszczu), elementy scenograficzne – design górskiej pieczary i mieszczących się tam pomieszczeń(klub, cele), po elementy fabularne, jak klasyczny seksik po wykonanej robocie, czyli ocaleniu świata.

To nie Pistorius to Gazela ! "Dressed to kill"

Świetnie prezentują się sceny walk i strzelanin, które są hiperbrutalne, groteskowe i nabuzowane energią. Kamera jest stabilna, dzięki czemu wszystkie detale są widoczne, każdy ruch, blok, kopniak. Przywołują na myśl te z „Kick Ass”. Żal mam jedynie, że po mistrzowskim dobraniu muzyki do scen akcji w „Kick Ass”, tym razem żaden utwór nie wpada w ucho.

Aktorsko zwycięzcą jest oczywiście Colin Firth(Harry), który bawi się swoim flegmatycznym filmowym wizerunkiem, a do tego z wielką gracją odnajduje się w choreografii scen walki. Reszta obsady niestety blednie przy takim występie. Taron Egerton(Eggsy) ma odpowiedni łotrzykowaty wdzięk, ale brakuje mu jeszcze filmowej charyzmy, by udźwignąć film na swoich barkach. Weterani, obsadzeni w swoich typowych rolach, specjalnie się nie angażują – S.L. Jackson jest Valentine’m sepleniącym dziwakiem, a M. Caine (Artur) wygląda na zmęczonego i znudzonego. Mała dygresja, Firth i Caine grają niczym syn i ojciec i nie zdziwiłbym się, gdyby sędziwy Firth wcielał się w role w dzisiejszym kinie przeznaczone dla Caine’a.

"Like a Boss"

Sama fabuła nie jest wielkim powiewem świeżości dla kina szpiegowskiego, a bardziej lekkim uchyleniem okna. Brakowało mi głównie stworzenia głębszych relacji między bohaterami, które przyćmione zostały prześmiewczym tonem filmu. Dwie najważniejsze postaci - Harry i Eggsy - są najczęściej rozdzielone, a to śpiączką, a to szkoleniem rekrutów. A pozostali bohaterowie nie są specjalnie interesujący. "Kingsman" staje się przez to zlepkiem kolejnych zabawnych scenek. Nie przepadam również za filmami, w których „młodzieniec ratuje świat”. Trzeba oddać scenarzystom, że „Kingsman” posiada jeden bardzo dobry zwrot akcji. Sam w sobie jest mocnym punktem filmu, lecz w moim odczuciu jednocześnie go popsuł, bo resztę filmu oglądałem raczej bez zbytniego emocjonowania się losami świata.

„Kingsman” nie jest tak znakomity jak Kick Ass, ale warto go obejrzeć, szczególnie jeśli poprzednie filmy duetu Vaughn-Goldman wam się podobały. Jest to całkiem udana zabawa z wizerunkiem kina szpiegowskiego. Może brakuje mu nacisku na większą dramaturgię, abyśmy głębiej przeżywali tą historię, ale wady rekompensuje czysta rozrywka i humor.

OCENA(1-5): 3

FILMWEB

IMDB